Welkom op mijn weblog

Hoi!

Leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog. Je vindt hier alle in's en out's over mijn reizen naar Afrika.

Na een gedegen voorbereiding en 2 keer 'proeven', is het nu zover. Eind maart vlieg ik naar Mozambique, om 3 maanden later naar Madagascar te vliegen om daar met Caroline, een engelse verloskundige, een baby-opvanghuis op te richten. Een thuis voor achtergelaten baby's. Niet zomaar te vondeling gelegd, maar gedumpt op de vuilnisbelt. Hopeloze situatie, zou je misschien zeggen, maar dat is zeker niet zo! Er is altijd hoop, er zijn altijd kansen, bij God is er altijd een nieuw begin.

He raises the poor out of the dust
and lifts the needy out of the ash heap
that He may seat him with princes
-- Psalm 113:7-8 --

En daar mogen wij handen en voeten aan geven. Hoe, wat, waar? dat lees je op deze blog!

Groetjes, Rachel

maandag 15 december 2008

De eerste spaarpotten staan!

Al in 3 winkels in Eersel staan ze, de enige echte spaarpotten om geld in te zamelen voor het Salama project. Voor ik verder vertel, laat ik 'em eerst maar even zien.


Ziet er netjes uit, vind je ook niet? En dan heb ik natuurlijk ook de blauwe variant. Die valt nog meer op op de toonbanken en die staan er dus ook net ietsjes meer (alleen die foto kleurde zo slecht bij de rest van de site, dat ik em er niet op durf te zetten, maar in het echt ziet ie er heel mooi uit!). De winkeliers reageren heel positief. Bij de boekenlegger stond ie als eerste prominent op de toonbank. En wat nu zo gaaf is, ik heb er een A4'tje met meer info bij gegeven (netjes gelamineerd enzo), waar met koeienletters opstaat "Eerselse verloskundige zoekt support voor AIDSwezen in Tanzania" en dan meer over wat het project inhoudt en wat ik daar ga doen en als belangrijkste, waarom ik nu een actie op touw aan het zetten ben. En die info hangt bij de spaarpot aan de toonbank. Ik zal gauw even ook daarvan een plaatje schieten en op de site zetten.

En dat is natuurlijk niet alles, want ook bij Verbakel, de bloemist, staan er zelfs twee op de toonbank. Bij Ad Kuyten op de markt staat er ook eentje en morgen kan ik er weer 5 in elkaar frobelen. En die kan ik vast wel weer op mooie plekjes slijten, dus ik kan me hier voorlopig wel mee bezighouden. De spaarpotten mogen allemaal tot half/eind april blijven staan, dus dat is helemaal goed.

Zodra er meer nieuws is, laat ik weer van me horen en half januari ga ik de eerste keer de spaarpotjes legen, dus de opbrengst tot dan toe, horen jullie natuurlijk via 'dit kanaal' :)

Groetjes en tot blogs, Rachel

Het verhaal Compassion in Zuid-Korea

Lieve blogfans,

tijdens een compassion event ving ik laatst dit verhaal op. Waargebeurd en om kippenvel (met tussen-n) van te krijgen!

Zuid-Korea is het eerste land waar alweer zo'n 50 jaar geleden compassion-projecten van start zijn gegaan. Een toen nog kleine groep mensen in de VS trok zich het lot van extreem arme kinderen aan en is projecten op gaan zetten waar de kinderen een paar keer per week onderwijs, eten en waar nodig medische zorg kregen. Deze projecten werkten nauw samen met lokale kerken. Zij keken waar de hulp het hardste nodig was en konden ook het hele gezin ondersteunen en een sociaal netwerk bieden. In de loop der jaren is Compassion enorm gegroeid. Wat begon als een initiatief van een paar mensen met visie, is uitgegroeid tot een van de grootste internationale organisaties op het gebied van ondersteunen van kinderen in armoede. Zuid-Korea is heel lang een van de landen geweest waar kinderen gesponsord werden. Maar sinds een paar jaar gaat het zo goed met het land, dat er geen kinderen uit Zuid-Korea meer ondersteund worden, maar dat Zuid-Korea zelf een sponsorland is geworden. Zuid-Korea heeft een eigen tak van Compassion en veel Zuid-Koreanen zetten zich vol enthousiasme in voor kinderen over de hele wereld.

En als sponsorland, wordt er natuurlijk ook op events en andere gelegenheden aandacht gevraagd voor Compassion. En zo is Tim Hughes tijdens een concert in Seoul aandacht gaan vragen voor Compassion. Hij begon te vertellen over de projecten, wat Compassion doet etc. Tijdens zijn oproep, ging er in de zaal 1 man staan. Ik ben Li nogwat, ik ben arts en ben als kind naar een compassionproject geweest. En daarna ging de tweede staan: Ik ben Li nogwat, schooljuf en ik ben als kind naar een compassionproject geweest. En toen nummer 3: Ik ben Li nogwat (zo lijken ze daar allemaal te heten, dus das makkelijk), compassionkind en nu voorganger van deze kerk. En nummer 4: Li, compassionkind en tandarts. En nummer 5: compassionkind en nu leraar. En nummer 6: compassionkind en verpleegkundige. En nummer 7...

Zo stond na verloop van tijd meer dan de helft van alle mensen in de zaal. Als je bedenkt dat deze mensen als kind gene enkel uitzicht hadden op school, studie of een goede baan, dan is het zo gaaf om te zien dat door de Compassion projecten door het hele land echt een generatie op is gegroeid die uit de armoede is getrokken. In plaats van uitzichtloosheid, hebben ze een kans gekregen en gegrepen en keihard geknokt om in hun eigen dorp of stad een verandering teweeg te brengen. Als een kind opgroeit in armoede, wiens ouders nooit de mogelijkheid hebben gehad om uit die armoede te komen, echt wel willen maar niet vooruit kunnen, dan heeft dat kind bijna automatisch ook geen kansen om een beter leven op te bouwen. Dat is wat echt armoede is. Dat gaat niet alleen over of er brood op de plank is en of je wel of geen stukje vlees bij je aardappels kunt eten. Als er geen enkel lichtpuntje is, en je weet al van tevoren dat hoe hard je ook werkt en hoe hard je ook je best doet, dat je zonder school of wat dan ook toch weer in die fabriek komt te werken, 16 uur per dag voor een hongerloontje en dat je hele leven lang, dat is echte armoede. En die armoede kan en wil Compassion doorbreken. En Zuid-Korea is een geweldig voorbeeld van hoe die armoede voor een heel groot aantal mensen echt doorbroken is. Natuurlijk blijven er altijd situaties die zwaar voor verbetering vatbaar zijn, maar toen ik Tim dit hoorde vertellen en zijn emotie zag, was dat voor mij weer een enorme stimulans om me nog veel harder in te zetten voor kinderen in armoede.

Je kunt echt een verschil maken in het leven van een kind. 1 voor 1 voor 1 voor 1. En uiteindelijk verandert dat een volk, een generatie, een land.

vrijdag 12 december 2008

Spaarpottenactie...

Hoi!

zo, de aftrap is gegeven! Van de vele ideeen is de spaarpottenactie de eerste die als het ware de lucht in gaat! Wat houdt dat dan in? Nou, ik heb leuke spaarpotten gemaakt (foto volgt zo snel mogelijk) en vraag bij Eerselse winkeliers of deze een periode op hun toonbank mag staan.

En jawel, de eerste winkel heeft al JA gezegd!! Bij de Boekenlegger, de mooiste boekhandel van Eersel en ruime omstreken en dat zeg ik niet alleen omdat ze dit project steunen ;), staat de allereerste spaarpot! En dat niet alleen, de Boekenlegger verdubbeld ook nog eens de opbrengst uit deze spaarpot. Goed he!

En dat is pas de eerste. Het is natuurlijk de bedoeling dat er meer spaarpotten links en rechts in de winkels komen te staan. Daar wordt aan gewerkt en ik twijfel er niet aan dat dat ook gaat lukken.

Jullie worden natuurlijk op de hoogte gehouden, maar nu ga ik gauw verder freubelen, want die weekend is kerstkoopwinkelweekend (of zo), in elk geval is er een koopzondag en mag die spaarpot dus liefst zo snel mogelijk op zijn plekje staan.

Tot blogs, Rachel

En zo leuk dat je echt heel positieve reacties krijgt, iedereen is enthousiast!

Meer filmpjes

Salama!

Ja zeg, zul je misschien wel denken. Alweer filmpjes? Ja dus, alweer filmpjes. Als je het niks vind, dan kijk je ze gewoon niet (ze zijn jammer genoeg wel allemaal in het engels...), maar ik vind het toch wel erg leuk om ze op de site te zetten. Het eerste filmpje is een gave "commercial" van SaveAfricaNow voor de actie 20forTZN. Ehhmm, 20forTZN? Ja, daarmee bedoelen ze gewoon 20 dollar voor Tanzania. Wat is 20 dollar (of 15 euro)? Kijk maar!

Wel even geduld hebben, want het laden kan ietsje langer duren...



Leuk he! Bevestigt nog maar een keertje dat jij met 15 euro kun ook echt het verschil maken!

En hoe langer je aan het zoeken bent, hoe meer mooie fimpjes je vind. Dit is een ander filmpje op basis van de film Africa, sing me your song. Kijk maar, dat zegt meer dan veel uitleg hier.



En zo zit ik dus op een rustige vrijdagochtend lekker achter mijn computertje te bloggen. Ik hoef niet eens een kerstCD op te zetten om leuke kerstliedjes te horen, gewoon de ramen op de ventilatiestand en de kerstmuziek drijft mijn kamer in vanuit de nieuwstraat (gelukkig nu leuke kerstmuziek en geen hypermoderne interpretaties van sinterklaasliedjes, die was ik echt spuugzat!!).

Wat een gezellige tijd van het jaar!
Geniet van de laatste weken voor kerst en natuurlijk weer tot blogs,
Groetjes, Rachel

woensdag 10 december 2008

Tijd voor actie!

Salama beste blogfans,

Salama is een veel gebruikte groet in Tanzania dus SALAMA!
tijd voor actie! Met afwachten komen we natuurlijk niet veel verder, dus de aftrap is al gegeven, maaar vanaf deze week is er volop actie rond op-zoek-naar-sponsors-voor-TZN. Plannen volop. Posters in de supermarkten dat spreekt natuurlijk voor zich, maar er zijn meer plannen. Een aantal winkeliers kunnen misschien ook wel 'reclame' maken en/of zelf sponsoren, er komt een oproep in het lokale eerselse magazine 'de uitstraling' (daar ben ik en elk geval druk mee bezig), alle vrienden, collega's en bekenden krijgen de kans om te sponsoren (autsj, dat klinkt wel erg amerikaans! maar toch ook wel weer een beetje waar ;). Natuurlijk is het voor mij persoonlijk superfijn als er veel sponsors komen, maar het gaat vooral om de kinderen in Tabora. Het is natuurlijk al gaaf om ze een geweldige tijd te bezorgen, maar we willen meer.

Wat zijn de plannen en hoe gaat het sponsorgeld besteed worden:

knutselmaterialen
spelatributen
balonnen
mosquitonets (klamboe)
kleding
...en nog veel meer, nader bericht volgt!

Maar... even een update en een misverstandje rechtzetten... Het hele project is in 2006 ontstaan en in het leven geroepen en vanaf dat moment zijn er volop ontwikkelingen geweest. Maar wat ik eerder had gezegd, dat er al 180 weeskinderen op het dorp wonen, is niet helemaal waar. Er worden 180 kinderen op dit moment ondersteund in hun levenssituatie (hoe belabberd die vaak ook is) en dit jaar november is het eerste huis in gebruik genomen en wonen er nu dus 25 kinderen echt op het Salama project. Het tweede huis is al een heel eind klaar en wordt als het goed is komend voorjaar ook in gebruik genomen. Dat zijn dus weer 25 kinderen die echt een nieuw thuis krijgen, samen met 2 grandmums die er altijd voor ze zijn.


En dit is het eerste huis samen met een aantal van de kids die er nu wonen. Ziet er gaaf uit, he!

Dus: wat gaan we doen op deze reis? We gaan namelijk niet alleen een geweldige tijd organiseren voor de kids die op dit moment al in het Salama project leven, maar we gaan ook Tabora in en gaan daar ter plekke maffe, leuke, stoere, serieuze, grappige en gezellige events organiseren voor alle kinderen die willen komen. Een hoop improviseren dus, maar dat is juist een superleuke uitdaging.

Het is gaaf om zo aan de start van een project een steentje bij te kunnen dragen. En geweldig dat er zo steeds nieuwe initiatieven zijn om ergens op de wereld iets te veranderen in het leven van kinderen die alleen maar armoede kennen. Het doel en de centrale boodschap van SaveAfricaNow is geweldig.

Changing Africa, one child at a time!

En dat is echt waar. Je kunt niet alle kinderen die in een rotsituatie leven in een keer helpen. Dat gaat stap voor stap en kind voor kind. Maar al lijkt dat je misschien een druppel op een gloeiende plaat, dat is echt niet waar! Ieder kind is waardevol en verdient een leven met hoop, liefde en een toekomst. En het liefst zou je natuurlijk ieder kind helpen, maar dat kun je niet in je eentje of met een kleine organisatie. Dus er zijn 2 keuzes:
Ofwel je denkt 'het is te veel, hier kan ik niets aan doen'Ofwel je denkt 'ik kan niet ieder kind helpen, maar ik doe wat ik kan en verander het leven van dit ene kind voorgoed'Natuurlijk is de eerste reactie heel logisch, als je ook weer leest en beelden ziet van de cholera-epidemie in Zimbabwe, waar honderden mensen sterven aan een ziekte die genezen kan worden alleen door schoon drinkwater en suiker. Echt ongelofelijk. Het gaat niet om dure of zeldzame medicijnen, maar alleen schoon water en suiker en zelfs dat is er niet. Dat is overwhelming en daar kunnen we ons eigenlijk geen voorstelling bij maken.

Maar toch heeft het geen zin om bij de pakken neer te zitten en als het ware dicht te klappen door de omvang van sommige problemen. Dan gebeurt er namelijk helemaal niets. Maar als we doen wat we kunnen en ieder op onze eigen manier proberen een steentje bij te dragen, kunnen we met elkaar een groot verschil maken. Dus ik wil je echt motiveren om mee te helpen.

Dus om terug te komen bij het eerste punt: tijd voor actie! En daarom heb ik een vraagje: wie heeft er nog meer creatieve ideeen om mensen warm te krijgen voor dit project? Heb je een leuk, gek, spannend, maf of gewoon goed idee om sponsors te vinden, stuur me dan even een mailtje of maak het meteen wereldnieuws via de reacties ;) Echt niets is te gek en ieder idee is meer dan welkom! Ik ben benieuwd!

Voor nu maak ik een eindje aan dit verhaal (ga zo lekker werken, wie weet is er nog een baby te vangen!).

Groetjes en tot blogs,
Rachel

vrijdag 14 november 2008

Een filmpje zegt meer

Hoi, it's me again. Toen ik op YouTube aan het surfen was, kwam ik deze filmpjes tegen. Als eerste een mooie trailer van de film 'Africa, sing me your Song' over het Salama project. Kijk zelf maar!

PS: het eerste woord wat gezegd word valt een beetje weg, maar ze begint te vertellen met 'AIDS, it doesn't know colour, doesn't know... etc.



Als je het eerste filmpje gezien hebt en je wit meer over de visie en achtergrond horen, kun je hieronder nog een extra filmpje bekijken. Dat is een langer interview met Elias (mede-oprichter en man ter plaatse in Tabora) en met David Youngren, de founder van SaveAfricaNow. Ga er wel even voor zitten, want hij duurt zo'n 10 minuten. Dat is wel echt de moeite waard en ik word in elk geval enthousiast als ik die visie hoor, jij ook?



Nieuwschierig geworden door het eerste fimpje en wil je de hele film 'Africa, sing me your Song' zien (duurt ongeveer een half uur)? Dan kan dat! Ik heb 'em hier thuis liggen en hij is echt zwaar de moeite waard, dus bij genoeg animo komt er een keer een filmavondje ;)

Groetjes en tot blogs,
Rachel

donderdag 13 november 2008

Goed Nieuws!

Hoi, daar ben ik weer. Vandaag alleen voor een mededeling van huishoudelijke aard :). Ik dacht even dat je per se een google account moest hebben om een reactie te kunnen plaatsen, maar niets is minder waar. Dat wil blogspot natuurlijk wel het liefste, dus hebben ze de knop om ook niet bloggers de mogelijkheid te geven te reageren goed verstopt. Maar niet goed genoeg, want na even zoeken heb ik hem dan toch gevonden. Dus aan alle bloggers en niet-bloggers: reageren kan zonder weer een zoveelste account te moeten maken (en nog erger: wachtwoorden onthouden), ga gewoon naar reacties en geef aan dat je wilt reageren met naam/URL. Dan kun je wel je naam invullen, zodat je kan zien wie de reactie heeft gepost. Een URL invullen hoeft niet. Kortom: een reactie plaatsen op een berichtje is echt heel simpel (en zou ik stiekem best leuk vinden, maar dat was volgens mij al wel een beetje duidelijk... zo, dit was dus puur even ter info, en nu zal ik niet verder smeken ;). Er zijn natuurlijk niet zo veel nieuwe ontwikkelingen sinds gisteren, dus ik ga er ook geen heel lang verhaal van maken. Er komt nog veel meer info over Tanzania en het Salama project op te staan (jullie zijn nog niet van me af!), dus als je benieuwd bent, dan laat maar weten en als je nog iets mist, kan dat natuurlijk opgelost worden. Mijn vloer smeekt om een flinke stofzuigbeurt (dat heb je met een poes in de rui en een flink verharend rendiervelletje op de vloet), dus dat ga ik nu maar even doen.

Groetjes en tot blogs,
Rachel

woensdag 12 november 2008

Even inzoomen op Tanzania

Hoi allemaal,

in het vorige bericht stonden zoveel plaatsnamen enzo, dat ik maar even een kaartje van Tanzania heb gepost waar al die plaatsen op te vinden zijn. Tanzania ligt aan de oostkust van Afrika. Hoofdstad is nu officieel Dodoma, maar Dar es Salaam, de kuststad en voormalige hoofdstad is veel bekender.

Tanzania werd tot 1964 Tanganyika genoemd en is bijna net zo groot als de Benelux, Duitsland en Frankrijk samen...! Er wordt vooral Swahili en Engels gesproken. De hoogste berg van Afrika, de Kilimanjaro, torent met 5895 meter hoog boven het land uit. Afrika's diepste puntis het Tanganyika-meer, 1439 m diep, op de grens tussen Tanzania en Congo. Het bountyeiland Zanzibar hoort bij Tanzania en ligt voor de kust in de Indische Oceaan.


Zoals je ziet ligt Kigoma helemaal aan de westkant van het land (in Kigoma is de grote campagne), Tabora ligt op dezelfde hoogte als Kigoma wat meer landinwaarts (daar is het opvangdorp). Als je dan een lijn trekt van Tabora naar Dar es Salaam, passeer je Dodoma (waar Sakina in de buurt woont). De Senengti (de safari der safaris, alles wat je je bij een Afrikaans Savannegebied voor kunt stellen, vindt je in de Serengeti), ligt in het noorden van het land, op de grens tussen Tanzania en Kenya. Ook mount Kilimanjaro vindt je dicht bij de grens, iets meer richting de kust. Een laatste echt bekend stukje Tanzania is het Victoriameer aan de noordkant van het land (je weet wel, van "Mr. Livingstone, I presume?")

Tanzania heeft echt een tropisch klimaat. Een groot gedeelte van het land heeft een gemiddelde jaartemperatuur van boven de 20 graden! Er zijn grofweg 2 regentijden: oktober/november en maart/mei (dus in juni zit ik meer dan goed ;))

In Tanzania wonen ruim 37,4 miljoen mensen. De bevolking is verdeeld over zo'n 120 stammen. De grootste stam is de Sukuma. En nu volgen er een paar fraaie namen, andere stammen die behoorlijk groot zijn, zijn de Nyamwezi, de Luguru, de Makonde, de Ha, de Gogo, de Haya en de Chagga. Gelukkig spreken de meeste Tanzanianen naast hun vele lokale talen die allemaal op de een of andere manier van het (Ka)Swahili afgeleid zijn, ook 'gewoon' engels! ongeveer 30% van de bevolking is christen, 35% moslim en 35% aanhanger van inheemse religies.

Zo, dat is wel even genoeg aardrijkskunde voor vandaag, er valt nog zo veel meer te vertellen over het land en over de economische situatie (die voor Afrikaanse begrippen heel redelijk is) en de kinderen van Tanzania, maar dat laat ik nog even liggen tot een volgend bericht.

Groetjes en tot Blogs, Rachel

maandag 10 november 2008

Welcome to my blog!

Jaja, hier is ie dan! Deze blog is speciaal de lucht in gegaan voor mijn reis naar Tanzania in juni 2009.

Huh? TANZANIA?!? Hoe dat zo?

Nou, dat zal ik je vertellen... In juni volgend jaar ga ik een week of 3 naar Tanzania om voor de stichting SaveAfricaNow vrijwilligerswerk te doen.

SaveAfricaNow? Klinkt groot, wie zijn dat?

SaveAfricaNow is een organisatie die AIDSwezen opvangt en vanuit hen vanuit uitzichtloze situatie waar zij zich in bevonden een nieuw thuis geeft en een echte toekomst.

Hmm, klinkt goed. Hoe doen ze dat dan?

SaveAfricaNow heeft even buiten Tabora 300 m2 grond waar het Salama (=swahili voor safe) project wordt gebouwd. Dat is eigenlijk een klein dorp met huizen waar een lokale grandmum een groep van 8-12 aidswezen onder haar hoede heeft. Deze kids kunnen naar school, krijgen de nodige medische verzorging en natuurlijk eten en drinken. Door de kinderen een full-package aan te bieden en echt een totale ommekeer in hun situatie te brengen, hebben ze niet alleen een goed leven op dat moment, maar ook de mogelijkheden om een toekomst op te bouwen waarin ze in staat zijn om voor zichzelf te zorgen. Dat wil niet zeggen dat deze kids het superrijk hebben, maar ze hebben genoeg om van te leven en een 'warm nest'. Zij zien dat er echt iets kan veranderen en daarmee groeit er een generatie op met een totaal andere visie op hun land en hun toekomst.

Het motto: Building Africa, one child at a time!

Geweldig toch om daaraan mee te kunnen helpen?

Wil je meer lezen over SaveAfricaNow, ga dan even naar hun website (en die vind je in het rijtje met links aan de rechterkant, is echt leuk om eens rond te snuffelen!)

En wat ga jij dan doen?

In totaal ga ik zo'n 3-4 weken naar Tanzania. De precieze planning is nog niet helemaal rond, maar zodra die vaststaat, vind je die ook hier terug.

De reis bestaat in elk geval uit:

2 weken met een internationaal gekleurde groep van zo'n 15 pers naar het Salama project om daar evenementen en activiteiten met de kids te ondernemen. Gave spellen, gezellige knutselfrutsels of een dans/zing wedstrijd, you name it en we kunnen het organiseren. Dus als je nou een supercreatief idee hebt wat makkelijk te realiseren is, Als er hier of daar iets geklust moet worden, is dat natuurlijk ook ideaal met een grotere groep, dus wie weet is het dorp straks een paar schommels of een fris kleurtje op de muren rijker.
1 week meehelpen op de grote campange met David Youngren (de oprichter van de stichting SaveAfricaNow)in the Kigoma district. Preach the Gospel, Heal the sick. Tienduizenden mensen komen naar deze outdoor Jesus festivals en het is natuurlijk geweldig om daaraan mee te werken!
Verder zit ook in de planning om mijn sponsorkindje via Compassion, Sakina, op te gaan zoeken. Zij woont in Tanzania, precies midden tussen Tabora en de kuststad Dar es Salaam (zo'n 30 km van de huidige hoofdstad Dodoma, vergeet al die namen maar weer als het je gaat duizelen ;) ) en het moet op de een of andere manier toch kunnen lukken om haar te zien als je zo dichtbij bent (al is 300 km in Tanzania natuurlijk best ver...).
Tot slot lijkt het me geweldig om een dagje op een Tanzaniaanse verloskamer mee te kijken (je bent verloskundige of je bent het niet), maar of dat gaat lukken... Nader bericht volgt!


Phieuw, dat is een hoop info ineens. Maarrreh, toch nog een vraagje... Je gaat vrijwilligerswerk doen en vraagt vervolgens mensen om jou te sponsoren. Hoe zit dat?

Kijk, dat zit zo. SaveAfricaNow is een organisatie die puur en alleen door donaties kan bestaan. Zij vinden het geweldig als er mensen zijn die vrijwilligerswerk komen doen, dat is een echte special time voor de kinderen en voor de vrijwilligers een once-in-a-lifetime-experience. Maar even naar Tanzania is niet goedkoop. En als de stichting alle kosten zou dekken, dan zou dat zo'n gat in het budget slaan, dat dat zwaar ten koste gaat van de fondsen voor de kinderen. En dat kan natuurlijk niet! Dus daarom moedigen ze hun volunteers aan om zelf sponsors te zoeken en dat doe ik dus.
Ben jij ook een van die sponsors?

Hoe werkt dat dan, als ik zou willen sponsoren?

Eigenlijk heel simpel. Stuur me even een mailtje en ik laat je weten wat de mogelijkheden zijn.

Enne, waar denk je dan aan?

Sponsoren kan op allerlei manieren. Je kunt natuurlijk een paar euro of een paar euro's meer overmaken naar mij rechtstreeks. Ik kan je garanderen dat jou euri's hartstikke goed terechtkomen.
Maar er zijn ook andere creatieve manieren om te sponsoren. Denk bijvoorbeeld eens aan je boekenkast. Hoeveel mensen hebben niet een boekenkast vol met boeken die je eigenlijk nooit meer leest! Als je nou 1 of meer van die (school)boeken hebt die er nog echt goed uitzien, zou je kunnen overwegen om die te 'doneren' voor mijn Tanzania-project. Wat ik daar dan mee kan? Nou, via bol.com kan ik je tweedehands boeken voor een goede prijs verkopen en de opbrengst zou dan de Tanzaniapot kunnen 'spekken'. En wie weet heb je zelf wel een superinventief idee om mee te helpen, dan hoor ik dat natuurlijk maar wat graag!

Misschien vind je het vreemd dat ik op deze manier sponsors zoek, maar als je bedenkt dat het geld wat je in dit project stopt, 100 procent ten goede komt aan de kinderen die door SaveAfricaNow worden opgevangen, is dat een garantie die in elk geval behoorlijk zeldzaam is. Hoezo voor 100% naar de kinderen? Ik dacht dat je je eigen kosten ook voor een deel met sponsorgeld wilde dekken? Dat klopt, maar ook dat is geld wat toch bij de kinderen terechtkomt. Ga maar na, als vrijwilliger kun je de kids een onvergetelijke tijd bezorgen en dat is ook hartstikke veel waard. En niet al het sponsorgeld wil ik in mijn eigen onkosten stoppen. Het lijkt me geweldig om een grote koffer vol met kleurpotloden, stickers, ballonnen en allerlei andere dingen waar behoefte aan is mee te nemen.

Op deze blog zal ik regelmatig bijhouden hoe de stand van zaken is en natuurlijk allerlei leuke weetjes over Tanzania, het project en de reis. Ik kijk er enorm naar uit en hoop dat je geniet van het lezen van deze blog. Laat ook vooral een berichtje achter als je langs bent geweest. Als je vragen hebt mag je die natuurlijk altijd mailen naar rachel.riemens (at) gmail (dot) com

Groetjes en tot blogs,
Rachel