Welkom op mijn weblog

Hoi!

Leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog. Je vindt hier alle in's en out's over mijn reizen naar Afrika.

Na een gedegen voorbereiding en 2 keer 'proeven', is het nu zover. Eind maart vlieg ik naar Mozambique, om 3 maanden later naar Madagascar te vliegen om daar met Caroline, een engelse verloskundige, een baby-opvanghuis op te richten. Een thuis voor achtergelaten baby's. Niet zomaar te vondeling gelegd, maar gedumpt op de vuilnisbelt. Hopeloze situatie, zou je misschien zeggen, maar dat is zeker niet zo! Er is altijd hoop, er zijn altijd kansen, bij God is er altijd een nieuw begin.

He raises the poor out of the dust
and lifts the needy out of the ash heap
that He may seat him with princes
-- Psalm 113:7-8 --

En daar mogen wij handen en voeten aan geven. Hoe, wat, waar? dat lees je op deze blog!

Groetjes, Rachel

vrijdag 13 maart 2009

Fundraising facts

Een hele goede morgen deze morgen (nou ja, net middag)...

Al een paar keer heb je kunnen lezen dat het goed gaat met de fundraising. Maar misschien vraag je je inmiddels wel af waar het dan staat. Nou, vandaar nu een berichtje over de stand van zaken in de fundraising en de plannen. Het gaat dus goed. En met goed bedoel ik niet gewoon goed in de zin van het gaat wel aardig, we zijn op weg en het begin is gemaakt... Nee, met het gaat goed bedoel ik ook echt dat het goed gaat.

De stand is op dit moment, vrijdag 13 maart 2009, 14:27 (hoezo ongeluksdag, daar doen we niet aan mee, hoor :) ... (tromgeroffel)

712,50 euro

And it's still raising... where's that gonna lead?!

Iedereen die op wat voor manier dan ook een bijdrage levert echt enorm bedankt!Hier even een grafiekje waarin je kunt zien hoe dit bedrag is opgebouwd:

Fundraising voor Tanzania - 13 maart 2009

De spaarpottenactie is hierin nog niet meegeteld. De spaarpotten staan nog fijn in de winkels en met de winkeliers heb ik afgesproken ze rond eind april op te komen halen. Dan wordt dus ook pas bekend wat ze hebben opgebracht. Vooral veel kleingeld natuurlijk, maar dat kan stiekem best aantikken, dus eigenlijk ben ik heel nieuwschierig, maar ik zal me nog even in moeten houden :)

Nu vraag je je misschien af, hoeveel geld is er nodig, waar mik je op, wat zijn je doelen en hoe ga je het geld wat je inzamelt besteden. Dat is een hele logische vraag. De besteding van het geld gaat als volgt te werk:

1) materiaal om mee naar Tanzania te nemen, zoals knutselspullen, potloden, pennen etc.
--> deze hele stap komt te vervallen. Niet dat ik niets mee ga nemen, sterker nog, er gaat een koffer vol mee, maar dankzij dr Joe-Hoe (de ziekenhuisclown van het st Jans Gasthuis) en een aantal collega's die hun kasten met knutselspulletjes hebben opgeruimd, heb ik al zo veel om mee te nemen, dat ik hooguit nog wat ballonnen of zo ga kopen, maar dat wordt geen serieuze kostenpost. Bedankt!

2) ter plekke te kopen zaken die spullen nodig zijn, zoals mosquitonetten, dekens etc om uit te delen aan de weeskinderen in de straten van Tabora. Hoeveel geld hier precies mee gemoeid is weet ik nog niet, maar een reeele schatting is zo'n 200 euro. Stichting SaveAfricaNow doet dit vaak en het lijkt misschien peanuts, maaar als je geen warme deken hebt om onder te slapen, ben je hier heel blij mee en iedere avond lekgeprikt worden door (malaria)muggen is ook echt geen pretje, dus deze kinderen zijn hier heel blij mee en SAN weet welke kinderen hier behoefte aan hebben (hoewel het overdag heerlijk warm is in Tanzania, kan het 's nachts echt flink afkoelen!).

3) hier zal het grootste deel van de funds naar toe gaan: het bouwfonds van het Salama project. Om precies te zijn, voor de bouw van het tweede huis dat as we speak gebouwd wordt. Hoe dat precies in elkaar zit, zal ik je uitleggen, maar eerst toch weer even een plaatje om te laten zien waar we het over hebben:


Een volledig up-to-Tanzanian-standard huis waar 25 kinderen kunnen wonen met keuken, badkamer (met stromend schoon water) en alle faciliteiten die nodig zijn en die je mag verwachten, kost 21.000 dollar oftewel 16.429 euro. Das veel geld, denk je nu misschien. Klopt, dat is veel geld. Maar als we het eens anders bekijken. Dat je voor die prijs in Nederland nog maar amper een garage kunt bouwen, hoef ik jullie niet te vertellen. Dus een compleet, goed, stevig en duurzaam huis voor 25 kinderen van dat bedrag is eigenlijk peanuts. Blijft overeind dat het toch een flink bedrag is (heb ik in elk geval niet zomaar op mijn bankrekening staan :).

Vandaar even een rekensommetje:

Een steen kost nog niet eens 1 euro, kun je nagaan hoeveel stenen we al kunnen leggen van de funds tot nu toe.
Een goede wastafel met stromend water kost nog geen 100 euro en daar maken dan 12 kinderen gebruik van.
Per plek voor een kind kost het hele project 657 euro. Kun je je dat voorstellen? Met jou gift wordt in Tanzania een mooi en goed onderkomen gebouwd voor een kind dat zonder dit project nog op straat had geleefd! How cool is that!

Natuurlijk gaat het om grote bedragen, maar als iedereen een steentje bijdraagt, is het geheel prima te overzien. En waar we uiteindelijk op uit gaan komen? Ik weet het niet, ik laat me graag verrassen.

Toch is het fijn om een doel voor ogen te hebben, een streefbedrag. En als de teller daar dan overheel schiet, is dat natuurlijk alleen maar goed, doelen zijn er om bijgesteld te worden!

dus... het doel op dit moment is...

1500 euro

Met een teller die nu al bijna op de helft staat, lijkt me dat prima haalbaar, sterker nog, eigenlijk verwacht ik dat dat doel eind april al bijgesteld mag worden. Maar dat doe ik dan maar al te graag. Waarom nu toch 1500 euro? Nou, voor 1500 euro zijn stap 1 en 2 (zie boven) dik in orde, en hebben we met elkaar voor twee AIDSwezen een plek gecreeerd waar ze veilig zijn, tot rust kunnen komen en kunnen groeien. Twee kinderen die vanuit een leven in armoede alle kansen krijgen om een nieuwe start te maken, hoe jong ze ook zijn. Twee plaatsen om echt een verschil te maken!

En omdat het geld wordt besteed door een organisatie met hele korte lijnen, geen grote besturen die allemaal hun loon verdienen en gedragen door lokale mensen in Tanzania die er ter plekke op toezien dat het geld goed gebruikt wordt, heb ik daar meer dan 100% vertrouwen in.

Toen ik zo bezig was met het maken van die grafiekjes en alles op een rijtje begon te zetten, viel mijn mond eigenlijk open van verbazing en kon ik alleen nog maar WAUW zeggen! Iedereen die al mee heeft geholpen om dit project te ondersteunen, echt enorm bedankt. Te gek voor woorden gewoon om zoveel positieve en enthousiaste reacties te horen. En aan iedereen die nu denkt: wil ik hierin meedoen en wat kan ik dan doen, wil ik het volgende meegeven. Als je echt een verschil wilt maken in het leven van AIDSwezen in Tabora, is dit je kans. Het gaat niet om de hoogte van het bedrag. Of je nu 10, 20, 50, 100 of nog meer euro's kan missen, echt iedere euro helpt en is een steen erbij voor het Salama project.

Op weg naar de 1500!

Voor ik een eindje brei aan dit berich, moet ik nog even vertellen over een ontdekking... Hoe meer ik over Tanzania lees, hoe meer me duidelijk wordt dat het echt een geweldig land moet zijn. Om te beginnen, wat dacht je van de grote trek van oa de zebra's en de gnoe's over de Serengeti. Waar letterlijk duizenden dieren van de ene kant van het land naar de andere kant gaan. Dat doen ze natuurlijk niet dagelijks, maar 2x per jaar (heen en terug dus :). En nou mag je 3x raden welk moment van het jaar het meest geschikt is om dit spektakel te zien... Juist, JUNI!!! Als je m'n gezicht had kunnen zien toen ik daar achter kwam... Smile van oor tot oor! Verder blijkt ook nog dat Rafiki (je weet wel, die wazige aap uit de Lion King met die stok met 3 sinaasappels eraan) een Swahili naam heeft. Rafiki betekent nl vriend :) Leuk he. Verder ken ik alleen nog maar Muzungu (=blanke en dat schijn je echt de heeeele dag aan te moeten horen, dus ik ben benieuwd). Voor zover de cursus Swahili, jullie horen not van me :)

Heel veel groetjes en tot blogs,
Rachel

maandag 9 maart 2009

Een impressie van Tabora

Voor het artikel dat in Impuls komt te staan heb ik van SAN nog een aantal foto's gekregen, en dan is het natuurlijk wel errug leuk om die hier al vast "voor te publiceren" ;).




Foto's van de kids zijn altijd leuk om te zien, dus vooruit, hier zijn er nog een paar...





En tot slot nog deze foto. Gewoon een plaatje uit de hoofdstraat van Tabora, that's life over there.



Natuurlijk nog veel meer foto's en dan ook met meer uitleg over wat je op de foto's ziet in het reisverslag, en als ik weer terug ben, maar het leek me wel leuk om weer eens iets te laten zien. Dan kunnen jullie je als lezer ook iets meer inbeelden van hoe het daar is.

Enne, omdat foto's veel zeggen, maar niet alles heb ik ook weer eens een filmpje. Gemaakt op het moment dat de kinderen hun nieuwe huis voor het eerst in konden en rond konden kijken. Moet je je voorstellen... Van slapen in de open lucht op een bed van gras en glas, naar een huis met goede sanitaire voorzieningen, een plekje voor jezelf en mensen die om je geven! Geweldig toch?!


The Gateway House from saveafricanow on Vimeo.

De reis komt echt steeds dichterbij. Sterker nog, du moment is het nog 88 dagen, 12 uur, 29 minuten en 25 seconden tot de grote kist zich grommend van de grond los mag maken:) Kan bijna niet wachten!

Strakjes weer lekker werken, hopen dat er iemand komt bevallen en dat de gynaecoloog een rustig nachtje heeft (lees: dat alles dus goed verloopt en zij lekker kan blijven slapen). We zullen zien. Voor nu was dat weer even alles wat ik te melden heb, als er nieuws is, laat ik het via de blog natuurlijk meteen weten. Morgen gaat de impuls naar de drukker, dus ik ben heel benieuwd hoe het artikel eruit komt te zien.

Groetjes en tot blogs, Rachel

PS: ik moet gewoon nog heel even kwijt dat Dolly zo'n lies snoezelig poesje is... Terwijl ik dit berichtje zit te typen heeft ze zich helemaal opgekruld op mijn schoot en is ze keihard aan het spinnen met haar koppie op mijn arm, met d'r oogjes helemaal dichtgeknepen ligt ze te genieten... Is dat nou niet lief?!

donderdag 5 maart 2009

De tickets zijn geboekt!!!

en hoe! afgelopen week zat ik weer bij het reisbureau (weer, want in januari was ik ook al gaan informeren, maar toen kwamen de berichten dat de prijzen flink zouden dalen omdat de olieprijs aan het zakken was, dus heb ik nog maar even gewacht) en daar kwam na even zoeken een hele mooie deal uit de bus vallen. De heenreis op zaterdag 6 juni start rond 8 uur in Dusseldorf, dan een korte overstap in Amsterdam, van Amsterdam naar Nairobi (Kenia) en dan waarschijnlijk supergaar rond 11 uur 's avonds landt ik in Dar es Salaam. Gelukkig is al geregeld dat ik dan opgehaald wordt op het vliegveld, dus dan kan ik hopelijk niet al te veel later een bedje in kruipen. Zondag dan de hele dag de tijd om rond te kijken, uit te rusten, een Tanzaniaanse kerkdienst mee te maken en bij te komen, om maandag naar de andere kant van het land te vliegen naar Kigoma, aan het diepste meer van Afrika. En ik moet trouwens nog even goed uitzoeken of het nou veilig is om in dat meer te zwemmen, want met al die parasieten, beetgrage insecten en friemelige wormen waar ze op de tropencursus graag mee in het rond zwieren, denk je toch wel even 2x na voor je zomaar een meertje instapt...

Maar goed, terug naar de reisplanning, dan ben ik dus 3,5 week in Tanzania en globaal weet ik wel hoe die tijd eruit gaat zien, maar de precieze planning volgt nog wel. Op donderdag 2 juli vlieg ik 's avonds laat rond 11 uur weer van Dar es Salaam direct terug naar Amsterdam, waar het (KLM)toestel (dus geen vage ondefinieerbare en min of meer veilige onbekende maatschappijen...) 3 juli rond 7 uur 's ochtends weer op Nederlandse bodem staat. Officieel heb ik dan nog een ticket om om 14.30 op te stijgen naar Dusseldorf, maar je snapt wel dat ik dat vluchtje graag laat schieten (en geloof me, klinkt gek, maar door deze constructie bespaar ik 250 euro!!!). Dus als ze in Dar es Salaam mijn koffers goed doorlabelen tot A'dam ipv tot Dusseldorf, dan komt ook dat goed en ben ik gewoon in een directe vlucht weer terug.

Wel heel erg leuk dat de reis steeds dichterbij komt (morgen over 3 maanden stijg ik op!), en hoe meer je er mee bezig bent, hoe leuker het wordt.

En als je kijkt naar de fundraising, gaat dat ook heel erg goed. Alles bij elkaar al zo'n 500 euro verzameld om mee te nemen, helemaal geweldig! In de volgende IMPULS (magazine dat door het st. Jans Gasthuis wordt uitgegeven) komt een artikel te staan, lieve giften zijn al overgemaakt, knutselmateriaal hoef ik niet te kopen, want dat wordt me van alle kanten aangeboden (echt heel leuk!) en iedereen reageert enthousiast. Nou ja, je merkt wel dat ik enthousiast ben, en er zitten ook nog zo veel leuke dingen in de pijpleiding, komt helemaal goed!

Dit stukje hou ik nu verder even kort, want na een lange lesdag vandaag en weer vroeg op voor een vroege dienst morgenochten, ga ik lekker slapen :)

Groetjes en tot blogs, Rachel