Welkom op mijn weblog

Hoi!

Leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog. Je vindt hier alle in's en out's over mijn reizen naar Afrika.

Na een gedegen voorbereiding en 2 keer 'proeven', is het nu zover. Eind maart vlieg ik naar Mozambique, om 3 maanden later naar Madagascar te vliegen om daar met Caroline, een engelse verloskundige, een baby-opvanghuis op te richten. Een thuis voor achtergelaten baby's. Niet zomaar te vondeling gelegd, maar gedumpt op de vuilnisbelt. Hopeloze situatie, zou je misschien zeggen, maar dat is zeker niet zo! Er is altijd hoop, er zijn altijd kansen, bij God is er altijd een nieuw begin.

He raises the poor out of the dust
and lifts the needy out of the ash heap
that He may seat him with princes
-- Psalm 113:7-8 --

En daar mogen wij handen en voeten aan geven. Hoe, wat, waar? dat lees je op deze blog!

Groetjes, Rachel

maandag 9 maart 2009

Een impressie van Tabora

Voor het artikel dat in Impuls komt te staan heb ik van SAN nog een aantal foto's gekregen, en dan is het natuurlijk wel errug leuk om die hier al vast "voor te publiceren" ;).




Foto's van de kids zijn altijd leuk om te zien, dus vooruit, hier zijn er nog een paar...





En tot slot nog deze foto. Gewoon een plaatje uit de hoofdstraat van Tabora, that's life over there.



Natuurlijk nog veel meer foto's en dan ook met meer uitleg over wat je op de foto's ziet in het reisverslag, en als ik weer terug ben, maar het leek me wel leuk om weer eens iets te laten zien. Dan kunnen jullie je als lezer ook iets meer inbeelden van hoe het daar is.

Enne, omdat foto's veel zeggen, maar niet alles heb ik ook weer eens een filmpje. Gemaakt op het moment dat de kinderen hun nieuwe huis voor het eerst in konden en rond konden kijken. Moet je je voorstellen... Van slapen in de open lucht op een bed van gras en glas, naar een huis met goede sanitaire voorzieningen, een plekje voor jezelf en mensen die om je geven! Geweldig toch?!


The Gateway House from saveafricanow on Vimeo.

De reis komt echt steeds dichterbij. Sterker nog, du moment is het nog 88 dagen, 12 uur, 29 minuten en 25 seconden tot de grote kist zich grommend van de grond los mag maken:) Kan bijna niet wachten!

Strakjes weer lekker werken, hopen dat er iemand komt bevallen en dat de gynaecoloog een rustig nachtje heeft (lees: dat alles dus goed verloopt en zij lekker kan blijven slapen). We zullen zien. Voor nu was dat weer even alles wat ik te melden heb, als er nieuws is, laat ik het via de blog natuurlijk meteen weten. Morgen gaat de impuls naar de drukker, dus ik ben heel benieuwd hoe het artikel eruit komt te zien.

Groetjes en tot blogs, Rachel

PS: ik moet gewoon nog heel even kwijt dat Dolly zo'n lies snoezelig poesje is... Terwijl ik dit berichtje zit te typen heeft ze zich helemaal opgekruld op mijn schoot en is ze keihard aan het spinnen met haar koppie op mijn arm, met d'r oogjes helemaal dichtgeknepen ligt ze te genieten... Is dat nou niet lief?!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

wil je reageren? Of zomaar even iets kwijt?? Dit is de plek!