Welkom op mijn weblog

Hoi!

Leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog. Je vindt hier alle in's en out's over mijn reizen naar Afrika.

Na een gedegen voorbereiding en 2 keer 'proeven', is het nu zover. Eind maart vlieg ik naar Mozambique, om 3 maanden later naar Madagascar te vliegen om daar met Caroline, een engelse verloskundige, een baby-opvanghuis op te richten. Een thuis voor achtergelaten baby's. Niet zomaar te vondeling gelegd, maar gedumpt op de vuilnisbelt. Hopeloze situatie, zou je misschien zeggen, maar dat is zeker niet zo! Er is altijd hoop, er zijn altijd kansen, bij God is er altijd een nieuw begin.

He raises the poor out of the dust
and lifts the needy out of the ash heap
that He may seat him with princes
-- Psalm 113:7-8 --

En daar mogen wij handen en voeten aan geven. Hoe, wat, waar? dat lees je op deze blog!

Groetjes, Rachel

woensdag 8 juli 2009

De clinic in Pemba

Hoi allemaal,

haha, ik krijg van verschillende kanten te horen dat ik wel errug lang van stof ben, dus ik ga mijn best doen om de verhalen wat beknopter te houden...

Maar jullie hebben nog een verslagje over de clinic in Pemba tegoed. De clinic? Wat houdt dat in? Op het terrein van Iris is een kleine huisartsenpost waar 2 huisartsen en 4 verpleegkundigen 5 dagen per week beschikbaar zijn voor allerlei soorten van medische hulp. In de eerste plaats voor de kids die bij Iris wonen en de long-term missionaries, maar ook voor alle inwoners van Pemba. Iedereen kan gratis op consult komen en als er medicatie nodig is, wordt die ook gratis meegegeven. Dat betekent dat een grote groep van de arme bevolking van Pemba nu toegang heeft tot medische zorg, terwijl dat voor het oprichten van de clinic voor hen niet mogelijk was. Er is wel een behoorlijk groot ziekenhuis in Pemba, maar daar moet direct betaald worden voor de zorg, en dat is voor een deel van de bevolking niet mogelijk. Gaaf dus dat de clinic van Iris er is.

En in die clinic heb ik de laatste dagen veel rondgelopen (alhoewel, zo groot is het niet, dus je rondje heb je snel klaar). De artsen en verpleegkundigen spreken allemaal redelijk tot goed portugees (ahh, wou dat ik dat al kon, dat maakt het zo veel makkelijker!) en Bili, een gast van een jaar of 20, vertaald voor hen zo nodig naar het Makua.

Allerlei verschillende situaties wisselen elkaar in een hoog tempo af. Veel snotneuzen, hoestende kids en mensen met hoofdpijn (het is winter in Mozambique, dus heersen er allerlei klassieke winter virusjes... kunnen wij ons niet voorstellen bij die temperatuur!). Maar ook behoorlijk wat mensen die komen voor wondzorg, veel kids met wormpjes, er komen mensen met huidinfecties, echt van alles.

Zo kwam er ook een dame van tegen de 40 die toch wat last van haar buik had, zich wat ongerust maakte en eigenlijk ook al 4 maanden niet ongesteld was geweest... Zwanger! En daar was ze dan weer heel erg blij mee. Dat zijn leuke dingen.

Het is een leuk team in de clinic, Eric een huisarts uit Belgie. Das handig, denk je dan, kun je gewoon Nederlands praten. Maar na 3 weken alleen maar engels voor mij, en sowieso alleen maar engels voor hem, zijn we na een minuutje of 10 maar overgegaan op engels met een beetje NL ertussendoor, want dat ging voor ons beiden veel makkelijker :). En Annelie, een gezellige verpleegkundige uit Zuid-Afrika (die in een ver verleden ook verloskunde heeft gedaan en een paar maanden terug de bevalling van een van de long-term missionaries). En Bridget, ook een vrolijke pleeg uit de VS (pleeg=verpleegkundige, maar dat hadden jullie vast al wel gesnapt). Carolyn is een verloskundige uit Bristol, die nu algemene ervaring op aan het doen is. Zij gaat binnen een half jaar een opvanghuis voor baby's en peuters opzetten in Madagascar (en dus op dit moment niet werkt als verloskundige, das wel jammer anders had ik graag van haar willen horen hoe dat allemaal in z'n werk ging in Pemba).

Kortom, ik heb me zeker niet hoeven vervelen daar en had al snel de weg gevonden. En na mijn wondzorgavonturen tijdens de outreach dat weekend, had ik mijn vuurdoop wel gehad, dus daar kon ik ook wel mee uit de voeten.

De foto's zijn inmiddels een heel eind uitgezocht, dus ik stel jullie geduld nog even op de proef, maar er wordt echt aan gewerkt. Of weet je wat, vooruit, hier is alvast een voorproefje...




Lijkt dat meisje met de rode trui niet sprekend op 'sister act' (in haar jonge jaren dan)??? Grappig he! En dat prachtige meisje wat ik daar in de draagdoek heb is Victoria, met haar zus Joanna die ons goed in de gaten houdt (uit het vorige berichtje).

Meer foto's volgen!
Ciao, Rachel

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

wil je reageren? Of zomaar even iets kwijt?? Dit is de plek!